Hoe een schurk voor een prachtig vak zorgde

18 januari 2024
Artikel

De start van het vak accountancy was turbulent. En vandaag de dag is het er niet bepaald rustiger op geworden. Over een vak dat nooit zal verdwijnen.

Chantal van Bussel en Frans Saes praten over vak van accountant

Het is 1879 als het Lodewijk Pincoffs te heet onder zijn voeten wordt. De Rotterdamse koopman drijft al een kwart eeuw handel met Afrika. In eerste instantie met veel succes. Het geld klotst tegen de kades op en Pincoffs’ dadendrang is ongekend. Hij bouwt fabrieken en opslagloodsen, heeft een eigen vloot en droomt ervan om van de Rotterdamse haven de grootste van Europa te maken. Maar dan keert het tij. De inkomsten lopen hard terug. De ooit zo succesvolle Pincoffs kan het niet accepteren. Hij begint geld weg te sluizen, zijn boekhouders moeten cijfers oppoetsen. Lange tijd komt hij ermee weg. Tot 1879 dus. Dan komt de fraude aan het licht en blijkt de schade enorm. Pincoffs wacht de gevolgen niet af. Hij neemt de kuiten, Rotterdam met rokende puinhopen achterlatend. Het stadsbestuur staat op zijn achterste benen. Hoe kon Pincoffs zo lang ongezien zijn gang gaan? Het is de start van het vak accountancy…

Echt in contact staan

Grijs, stoffig, saai? Zo turbulent als het vak begon, zo volop in beweging is het nog steeds. Kijk alleen al naar hoe de accountancy zich ontwikkeld heeft sinds Pincoffs een financiële ravage achterliet. De inmiddels gepensioneerde Frans Saes werkte dertig jaar voor ABAB en heeft alle ontwikkelingen van dichtbij meegemaakt. Eerst als registeraccountant, later als directeur accountancy en relatiemanager. “In mijn beginjaren draaide het vak echt om de productie van cijfers. We maakten jaarrekeningen op, verzorgden aangiftes. Allemaal handmatig natuurlijk. Stapels papier op onze bureaus, kantoren vol archiefkasten. De digitalisering heeft dit volledig veranderd. Onze klanten kunnen al die cijfers nu prima zelf aanleveren, de technologie doet zijn werk. Als accountant zijn we in de loop van de jaren veel meer sparringpartner geworden. Een rol die ook om heel andere capaciteiten vraagt. Vandaag de dag moet je je kunnen inleven, over overtuigingskracht beschikken, kunnen communiceren. Je moet écht in contact staan met je klant.”

Comfortzone uit

Chantal van Bussel, directeur kwaliteit & duurzaamheid bij ABAB, kan de ontwikkelingen beamen en ziet het vak alleen maar verder veranderen. “Tien jaar geleden werden we gewaarschuwd: het vak van accountancy ging verdwijnen. Ik zie dat niet gebeuren. De accountant heeft zich echt ontwikkeld tot een duizendpoot die veel meer betrokken is bij de ondernemer. Natuurlijk heeft de digitalisering veel van onze werkzaamheden overbodig gemaakt. Maar de menselijk component zal altijd nodig blijven. Sterker nog, die wordt alleen maar belangrijker. Kijk bijvoorbeeld naar de ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid. Echt een hot topic. Steeds meer bedrijven moeten hierover rapporteren. En als accountant moeten wij daar iets van vinden. Best wel een spannende ontwikkeling. Want de focus ligt steeds minder op financiële cijfers, en steeds meer op zaken als inclusiviteit en veiligheid. Niet langer meer lekker rekenen dus, maar je comfortzone uit en je toegevoegde waarde laten zien op heel andere vlakken. Het maakt ons vak super interessant. Het staat echt niet stil.”

Uitdagingen? Kansen!

De mannen in grijze pakken uit Pincoffs’ tijd bestaan dus allang niet meer. En door alle veranderingen kunnen we veel meer van betekenis zijn voor de ondernemer. Daar is Chantal van overtuigd. Wel ziet zij grote uitdagingen op ons afkomen. “De personeelstekorten zijn enorm. Dat is echt zorgelijk. De instroom van studenten neemt af. Ze vinden de opleiding vaak te lang. Ook de strenge regelgeving schrikt af. Je ziet steeds meer collega’s naar het bedrijfsleven gaan. Maar voor mij is het glas halfvol. Ik zie veranderingen als uitdagingen. Duurzaamheid, innovatie, maar ook onze sterke positie in de agro sector... voor ABAB liggen er mooie kansen!”

Terug naar Pincoffs. Was hij nou havenbaron, reder, koopman of een nietsontziende schurk? Sinds 1998 heeft hij een standbeeld in Rotterdam. Het is dankzij zijn droom dat Rotterdam nu over de grootste haven van Europa beschikt. En ja, eerlijk is eerlijk, met zijn streken stond hij ook aan de basis van ons prachtige vak.

Aanmelden nieuwsbrief

Aanmelden nieuwsbrief

Altijd op de hoogte van het laatste nieuws
Meld u direct aan