Op 25 augustus 2021 schreven wij het artikel 'Cumulatie van ontslaggronden: hoe zit dat?' Hierin beschrijven we de slagingskans van het beroep op de i-grond in het ontslagrecht. Toen kwamen we tot de conclusie dat rechters terughoudend over deze zogeheten cumulatiegrond oordelen. Hoe zit dat nu, drie jaar na de invoering?

Hoe gaat een ontslagprocedure nu in zijn werk?

Als een werkgever een werknemer wil ontslaan moet er sprake zijn van een redelijke grond voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Daarnaast moet herplaatsing van de werknemer niet mogelijk zijn of niet in de rede liggen. In de wet zijn de redelijke gronden voor ontslag opgenomen. In het geval van bedrijfseconomische redenen of vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid moet de werkgever een ontslagaanvraag indienen bij het UWV. Als er sprake is van een persoonlijke ontslaggrond zoals frequent ziekteverzuim, disfunctioneren, verwijtbaar handelen, werkweigering vanwege gewetensbezwaren of een verstoorde arbeidsverhouding, moet de arbeidsovereenkomst door de rechter worden ontbonden.

Ontbinden arbeidsovereenkomst lastig

In de praktijk is het niet zonder meer eenvoudig om de arbeidsovereenkomst te laten ontbinden door de rechter. Rechters toetsen namelijk kritisch of een ontslaggrond volledig onderbouwd kan worden. In menig procedure kon de werkgever dit onvoldoende onderbouwen. De kantonrechter wees hierdoor ofwel de ontbinding af ofwel vertaalde dit verzuim in een hogere (billijke)vergoeding.

Hoe werkt de i-grond?

Sinds de invoering van de Wet arbeidsmarkt in balans op 1 januari 2020, is een ontslagaanvraag op de i-grond toegevoegd. Deze grond houdt een samenstelling in van de hiervoor genoemde gronden, waarbij de werkgever de ontslagaanvraag moet verzoeken bij de rechter. De werkgever heeft op deze manier de mogelijkheid om twee of meer ontslaggronden cumulatief aan te voeren om zo alsnog de arbeidsovereenkomst ontbonden te krijgen. Deze hoeven niet op zichzelf voldragen te zijn.

Stand van zaken procedures i-grond

Wat is op dit moment de stand van zaken in procedures waar een beroep is gedaan op de i-grond? Inmiddels zijn er 78 zaken waarin een ontbindingsverzoek op de i-grond is toegewezen en 97 zaken waarin een dergelijk verzoek is afgewezen. De trend van de zeer terughoudende toewijzing van deze grond is dus niet voortgezet. Opvallend is wel dat enkele rechtbanken het verzoek (nog) nooit hebben toegewezen. Het gaat om de rechtbanken Rotterdam, Den Haag en Overijssel.

Conclusie: geen zekerheid van ontbinding door i-grond

De i-grond biedt zeker geen absolute zekerheid als ‘restgrond’ om de arbeidsovereenkomst ontbonden te krijgen. Bovendien kan een rechter bij een succesvol beroep op de i-grond aan de werknemer een cumulatievergoeding toekennen. Deze vergoeding bedraagt maximaal de helft van de transitievergoeding. Dit betekent dat een op de i-grond ontslagen werknemer in theorie een transitievergoeding, billijke vergoeding en cumulatievergoeding kan genieten. Bij disfunctioneren van een werknemer of een verstoorde arbeidsverhouding heeft u dus meer redenen om te zorgen voor deugdelijke dossieropbouw.

Meer informatie?

ABAB Legal is graag van betekenis. Door kennis te delen, advies te geven en voor inzicht te zorgen.

Bent u benieuwd wat doorslaggevend was in de zaken waarin de rechter het ontslag op basis van de i-grond heeft toegewezen en hoe u dit kunt bewerkstelligen? Neem contact op met Alissa Verhagen, jurist arbeidsrecht, via telefoonnummer 073-6465378 of stuur Alissa een e-mail.